روزایی که پیشم نبود و میرفت مأموریت،

واقعاً دوریش واسم سخت بود

وقتمو با درس و دانشگاه پر میکردم

با دوستام میرفتم بیرون...

قرآن میخوندم...

خبر شهادتشو که شنیدم خیلی ناراحت شدم.

تو قسمتی از وصیت نامه ش نوشته بود:

"زیبای من
خدانگهدار..."

اوج احساسات و محبتش بود

بیقرار بودم حالم خیلی بد بود ، هر شب با خدا حرف میزدم

التماس میکردم که خوابشو ببینم که ازش بپرسم... چرا رفت و تنهام گذاشت؟؟

محمدحسین عاشق شهید همت بود.همیشه با شور و هیجان در مورد او حرف میزد. در مورد اخلاصش، فرماندهی بر دلهایش و ....

اسم حوزه بسیجی که فرماندهش بود نیز شهید همت بود.

در اتاق جلسات بسیج عکس شهید را طوری نصب کرده بود که در مقابلش باشد.

یادم هست که یکبار من را دعوت کرد به جلسه خواهران بسیج.

دیدم خواهران در یک طرف میز نشسته اند محمدحسین هم همان طرف اما چند صندلی آن طرف تر نشسته است طوری که در مقابل خواهران نباشد و چهره در چهره نباشند.

بعدا دلیلش را پرسیدم، گفت

سیدمرتضی آوینی میگفت:" ای کاش میشد که تو را در مأمن تنهاییت رها کنیم و بگذریم که تو اینچنین میخواستی؛ اما ای عزیز، اجر تو در کتمان کردن است و اجر ما در افشا کردن.
تا تاریخ در افق وجود تو قله های بلند تکامل انسانی را ببیند".
برادر حسین!
آری تو گمنامی را انتخاب کردی. اما به ما هم حق بده که مثل تو نیستیم. به ما هم حق بده که نتوانیم از تو دم نزنیم...
تو همه چیزت را وقف این راه کردی. مگر چند نفر از مردم شهر میدانند که تو بارها مجروح شدی و باز هم شهرنشین نماندی و عازم جهاد شدی؛
خیلی ها رفتند و گفتند دیگر بس است؛ کمی هم به زندگی مان برسیم؛
اما تو ماندی! تو تا آخرش ماندی...! پس خوشابحالت که به آخرش رسیدی... جانت را گذاشتی در بلاد شام و عراق...
اصلا چه فرقی میکند شام بود یا عراق؟ مگر قصه عاشقی و جهاد تو در مرز و جغرافیا میگنجد؟
اگر اینگونه بود که مجاهد مهاجر نمیشدی... اگر اینگونه بود که پا از مرز کشور دنیاییت بیرون نمی گذاشتی...
آری تو مزد جهاد و مهاجرتت را گرفتی...

و حالا سه سال از بهاری ترین روز عمر تو می گذرد

روزی که در پاییز تازه متولد شدی

و شهادت آغاز راه است

تولد دوباره است

در سومین سالروز شهادتت به همراه همه آنهایی که

پنجره دلشان را رو به روشنی باز کردی

گرد هم جمع می شویم

تا ما هم در پاییز با نامت و یادت

بهاری شویم

این بهار در پاییز

زندگی ما را عوض خواهد کرد

مراسم سومین سالروز شهادت و تولد آسمانی شهید سیاهکالی

همزمان با هفده ربیع الاول روز میلاد با سعادت پیامبر اکرم(ص) و امام صادق(ع)

با حضور خانواده معزز شهید حججی

و با همراهی خانم دکتر حسینی گوینده خبر شبکه یک سیما

روز یکشنبه چهارم آذر ماه از ساعت سیزده

صحن مطهر امامزاده حسین در قزوین

عاشق اگر نباشی شهادت نصیبت نمی شود بی پرده بگویمت گردل به دل دلدار ندهی دلت دل نمی شود، بر عاشقان حرم یار غبطه می خورم بر این نگاه پر از عشقشان غبطه می خورم، من خسته ام این همه دنیای بی نشان بر خون پاک ریخته شان غبطه می خورم دل را اسیر عشق معبود کردند این پاک دلان بر دل های پاک اسیرشان غبطه می خورم درمکتب حسینی نشان خونین زدند بر مکتب و ایمانشان غبطه می خورم سر را به راه یار از دل وجان تقدیم کرده اند بر سرهای آغشته به خونشان غبطه می خورم،باخنده اشک شوق ریختند و راهی شدند، بر خنده های ازسر عشقشان غبطه می خورم راه حسین را پیش گرفتند و شاهد شدند بر راه رفته به یاد حسینشان غبطه می خورم، آهی کشم از سر حسرت و با تمام وجود بر تن های غرقه به خونشان غبطه می خورم.

معرفت و مردانگی جوانان دهه شصتی این روزها بر دفتر روزمرگی خط می کشد تا روایت زیبایی از یک دور ده ساله زندگی در زیر سایه ابرمرد دُرچه ای را به ثبت رساند و قطعا نگارش این وصال زیبا و سراسر معرفت و ایمان را در هیچ جای زندگی پر از هیاهوی دنیایی نمی توان یافت.

 * بسم رب الشهدا *

‍ظهربود که کلاسم تو دانشگاه تموم شد.
زنگ زدم به محمد گفتم بریم؟؟؟
گفت:من میخوام برم گلزارشهدا میای؟!
باهم راهی شدیم،تو راه که میرفتیم محمد شروع کرد به خاطره تعریف کردن از خودش ، از آموزش ، از شهدای مدافع حرم و...
نزدیک مزار شهید رسول خلیلی که رسیدیم ترمز زد 
گفت:بریم سر مزار  آقا رسول ...
علاقه شدیدی به شهید خلیلی داشت
یک شب وقتی برای اولین بار به هیئت ریحانه النبی رفتیم ...

تقریبا ۱۵ یا ۱۶ فروردین بود
بهش زنگ زدم که شب میریم فوتبال میای با ما؟ همیشه دوست داشت بدنش رو فرم باشه
هروقت هم که زنگ میزدم باهام میومد.
گفت:باشه.
ساعت ۱۲ بود که تموم شد.
رفتم رختکن دیدم گوشیش زنگ خورد، گوشی رو برداشت و رفت.
قبلش بهم گفته بود مهرداد اگه به این زودی بازم برم سوریه بهت یه مژدگانی خوب میدم
بعد اینکه برگشت ...

عید قربان سال ۹۴ بود

از قبل هماهنگ شده بود، و به اطلاع اهالی هم رسیده بود، که قراره روز عید قربان، محمدتقی با پاراموتور، در آسمان محل پرواز کنه.

اون روز همه ی اهالیِ با محبت شهاب الدین ، چشمشون به آسمان و پرواز محمدتقی جان بود.

همه یا روی پشت بام بودن، یا توی حیاطشون، و برای محمدتقی جان دست تکان میدادن

محمدتقی هم از بالا براشون گل و تکه های کوچک کاغذ که روش نوشته شده بود* عید قربان مبارک* میریخت.

...

بسمِ رَبِ الشُهَدا وَ قُلوبِ الصابِـریـن

او کجا و من کجا؟؟؟؟؟

بستم به نگاه حکیمانه ات امید.

دست مرا بگیر یا اَیُها الشَهید(قسمتی از دلنوشته ی شهید حسین معز در فراغ دوست شهیدش)

دهه هفتادی ها کمی دور و بَر مان را که بهتر نگاه کنیم هم سن و سال های ما با دو یا سه سال کم و زیاد، خوب بر آیه شریفه "السابِقونَ السابِقون" تحقق بخشیدند و با سرعت زیادی از جوار ما عبور کردند.

و اما من و شما شدید قافیه را باختـیـم ...

در یکی از عملیات‌ها واقعا خیلی خاص بود.

یادم هست که به ما گفتند باید عملیات انجام بدهید.

شرایط منطقه به صورتی بود که در طول روز آنجا عملیات‌کردن واقعاً سخت بود.

دستور انجام عملیات در ساعت 10 صبح بود که صادر شد.

باید یک روستا را می‌گرفتیم.

من به شرایط اعتراض کردم و ...