برشی از زندگی عاشقانه ی شهید «هادی باغبانی »

هنرمند مستند سازی که تا لحظه ی آخر سلاحش راکه دوربینش بود رها نکرد!!!

«حمزه علی یاسین» در تاریخ هفتم بهمن ماه سال ۱۳۷۲ (۲۷ ژانویه ۱۹۹۴) در خانواده‌ای لبنانی الاصل در شهر “مونترآل” کانادا چشم به جهان گشود. وی پس از آن‌که حرم‌ها و اماکن مقدس شیعی در کشور سوریه مورد تهدید گروه‌های تروریستی ـ تکفیری قرار گرفت؛ به عنوان مدافع حرم عازم این کشور شد. این جوان کانادایی لبنانی الاصل سرانجام در روز جمعه سوم مرداد ۱۳۹۳ (۲۵ جولای ۲۰۱۴) به مقام رفیع شهادت نایل آمد.

شهید مدافع حرم «عبدالله باقری نیارکی» متولد 29 فروردین ماه سال 61 از پاسداران سپاه انصارالمهدی(ع) و اعضای تیم حفاظت بود که داوطلبانه برای دفاع از حرم عقیله بنی هاشم به سوریه رفته و در شب تاسوعای سال 94 به دست تروریست‌های تکفیری در حومه شهر حلب به شهادت رسید. از این شهید والامقام، 2 فرزند دختر به نام های محدثه 12 ساله و زینب 5 ساله به یادگار مانده است.

اکنون در این کلیپ که برگزیده ای از مستند ویژه شهید باقری است ، ماجرای آرزوی شهادت از سر سفره عقد را مشاهده می کنید.

یکی دیگر از شهدای مدافع حرم محمدحسین مرادی است که سال 60 در تهران به دنیا آمد و آبان 92 در چند متری حرم حضرت زینب کبری(س) هدف گلوله تکفیری ها قرار گرفت و چند روز بعد به شهادت رسید.

او خاطرات عجیبی دارد از جمله اینکه؛ مادرش نقل می کند: سیدرضا حسینی که دایی محمدحسین بود، سال 66 به شهادت رسید. ایشان را در امامزاده علی اکبر چیذر دفن کردیم. سال ها بعد که پسرخاله محمدحسین فوت کرد، تابوت او را به امامزاده برده و اتفاقاً کنار قبر دایی اش گذاشته بودند تا مزارش برای دفن آماده شود. محمدحسین آن روز دست روی تابوت پسرخاله اش گذاشته و گفته بود: آقا محسن، از جای من پا شو اینجا جای من است!

سردار سرلشکر شهید حسین همدانی (ابو وهب) در تاریخ ۱۳۲۹ در شهرستان آبادان دیده به جهاد گشود و در سن ۶۱ سالگی پس از چهل سال مجاهدت و نبرد در راه اسلام در تاریخ ۱۶ مهرماه ۹۴ در نبرد با تروریست های تکفیری در سوریه به فیض شهادت نایل آمد.

اکنون در این کلیپ ناگفته های شهید همدانی از جنگ سوریه را مشاهده می کنید.

چند روز پس از عاشورای سال 1392 ،خانواده شهید رسول خلیلی خبر شهادت پسرشان را که به صورت داوطلبانه به عنوان مدافع حرم حضرت زینب(س) به سوریه رفته بود را شنیدند. خبری که پدر و مادر پس از شنیدن آن نماز شکر می خوانند و تا به امروز خداوند را به خاطر این نعمت بزرگ سپاس می گویند.

خانواده شهید آرام و صبورند. زندگی ساده و بی ریایی دارند. پدر خودش از رزمندگان جنگ تحمیلی است و مادر خانه دار. وصیت نامه پسرشان را با عشق نشان می دهند. اتاق شهید از روز رفتنش تا به امروز دست نخورده باقی مانده. فقط گاهی مادر گرد و غبار را از آن می زداید و با این کار خاطراتش را مرور می کند. کادوهای جشن تولدش هنوز باز نشده و دست نخورده گوشه اتاق است؛ او درست چند روز قبل از تولدش در نزدیکی حرم حضرت رقیه (س) به شهادت می رسد و فرصتی برای باز کردن کادوهای تولدش را پیدا نمی کند، اما در عوض جشن 27 سالگی خود را در محضر دردانه امام حسین (ع) و خاندان اهل بیت(ع) برگزار کرد.

متنی که در ادامه می خوانید، گفتگویی با مادر این شهید بزرگوار است. مادری که زینب گونه فرزندانش را برای اسلام و انقلاب تربیت نمود.

سخنرانی زینب گونه همسر شهید مصطفی صدرزاده، شهید مدافع حرم در روز تشییع پیکر پاک این شهید

وی در این سخنرانی پرصلابت داعش، اسرائیل و آمریکا را شمر و یزید زمان، و حضرت امام خامنه ای را امام حسین (ع) زمان نامید. و تصریح کرد که پس از مصطفی (همسرش)، فرزندانش و خودش نیز جان برکفانه مطیع امر رهبری بوده و در اطاعت از ایشان از جان و مال خویش دریغ نخواهند کرد.

 حالا تو شهید بشو ، ما اسم این پایگاه رو میذاریم به نام تو . . .

در این کلیپ روایت نام گذاری پایگاه بسیج به نام شهید مدافع حرم امیر علی محمدیان را خواهید دید.