بسم الله الرحمن الرحیم
مواظب حرف هایمان باشیم که در قبال آنها باید در پیشگاه الهی پاسخگو باشیم. نکند که با حرفمان دلی را شکسته ، رنجانده یا باعث اختلاف شویم ، حتی آنها که به شوخی می زنیم ، گاهی حرفهایی که به شوخی می زنیم به دل طرف مقابل می نشیند و باعث آزار او می شود و به این راحتی ها هم از دلش بیرون نمی رود.
خصوصا با کسی که اولین برخوردمان را داریم...
باید بیشتر مراقب بود ..
خودم خیلی دوست دارم خونه شهدا که میریم خیلی جمعیت زیاد باشه که با جمعیتی که رفتیم بگیم که ما ادامه دهنده راه شهید شما هستیم و کاری که براشون انجام نمیدیم ولی اون خانواده با دیدن جمعیت دل گرم بشوند.
توقع داشتم که جمع بیش از این 20 نفری باشه که رفتیم منزل شهید ولی جمعیتی که رفتیم خیلی باعث دلگرمی خانواده شهید شد و خیلی خوشحال شدند از حضور جمع ...
با این که قبلا همسر شهید رو دیده بودم و از خاطرات ایشون استفاده کرده بودم ولی شرم حضورم بیش از قبل بود چون از شهید بزرگوار بیش از دیگران خبر داشتم و شناخت نسبی از شهید پیدا کرده بودم که این شهید چقدر بزرگوار بودند و به دلایلی و با چه شاخصه هایی به این فیض نائل اومده بودند .
نگاهم رو نمیتونستم از گل های فرش بالاتر بیارم و بارها و بارها شروع به شمارش گلهای فرش و جلوی چشمم کردم و با این که در فضای جلسه بودم و گردوننده جلسه ولی انگار در اینجا نیستم و جای دیگری هستم و گاهی به عمق حرفهای همسر شهید هجرت می کردم ...
به بزرگی این شهید بزرگوار ...
صوت دیدار جهت استفاده دوستانی که نتوانسته اند در مراسم شرکت نمایند و دلشان همراه ما بود اینجا گذاشته می شود.
سلام همه بزرگواران به خانواده شهید رسانده شد
