هنوز مدتی از شروع بیداری اسلامی در کشورهای عربی نمی گذشت که یکباره قواعد بازی عوض شد! در حالی که در تونس و مصر و یمن و بحرین و لیبی، مردم با دست خالی به مبارزه با سران فاسد خود می رفتند، در کشور سوریه که محور اساسی مقاومت در مقابل رژیم صهیونیستی بود قیام دیگری رخ داد! قیامی مسلحانه با پیشرفته ترین سلاح های روز دنیا!

ابتدا اینگونه وانمود شد که مردم سوریه خواهان برکناری دولت بشار اسد هستند. البته اشتباهات برخی نظامیان سوریه و دخالت شبکه های همسو با رژیم صهیونیستی بی تأثیر در ادامه این روند نبود.

اما مردم سوریه خیلی زود به ماهیت این قیام به اصطلاح مردمی پی بردند! آنگاه که مشاهده کردند تروریست های هشتاد کشور دنیا با پول و امکانات فراوان وارد کشورشان شده و برای آزادی آنان مشغول جهاد هستند!!

مردم سوریه نظام کشور خود را دوست داشتند.بشار اسد برخلاف سران فاسد کشورهای منطقه اعلام کرد که کشورش را ترک نمی کند و بارها در سنگرهای رزمندگان سوری حضور یافت.

در انتخاباتی که در اوج حملات تروریست ها برگزار شد اکثریت قاطع مردم  به بشاراسد رأی دادند. اما جنایات تکفیری ها در سوریه ادامه داشت تا اینکه به مزار صحابه رسول خدا(ص) تعرض گردید. قبرها شکافته و حرم ها منهدم شد! مردم جهان دیگر ماهیت این تکفیری ها را شناخته بودند.

دیگر کسی شک نداشت که در پشت جریان داعش و النصره و ... چهره زشت اسرائیل و دلارهای نفتی عربستان پیداست.

اما تا زمانی که آنان با مقدسات ما کاری نداشتند، ما نیز با آنان کاری نداشتیم. اما صبح یک روز خبری پخش شد.

خبر کوتاه بود و تکا ندهنده؛ دشمنان خدا و رسول خدا؛ بارگاه زینب کبری (س) و خواهر سیدالشهدا را مورد هجمه قرار دادند و تمام شد. آنان تا نزدیک حرم آمده بودند و به دستور بزرگان وهابیت می خواستند حرم اهل بیت را با خاک یکسان کنند.

اما این بار مسلمانان غیور، از سراسر جهان برم یخیزند، همه عباس می شوند برای زینب(س) می گویند اگر در هزار و اندی سال پیش زینب س در جمع شامیان محرمی نداشت، حسین و عباسی نداشت، اما امروز ما زنده ایم و تا آخرین قطره خون خویش، از حریم اهلبیت دفاع خواهیم کرد. آمد هایم تا بگوییم: کلنا عباسک یا زینب » ما همه عباس تو هستیم ای زینب.

فرقی نمیکند از کدام خاک باشیم، ایران، عراق، سوریه، لبنان، افغانستان و یا هر سرزمین دیگر. مهم این است که به شوق حرمی آمد هایم که هر خشت آن، در یک عمر «یا حسین(ع) » گفتن ما ریشه دارد. عمری گفت هایم «یالیتنا کنا معک» و حالا وقت آن است که این ادعا را ثابت کنیم.

آمده ایم تا سپاه بین المللی مسلمین،برای دفاع از حرم حضرت زینب(س) را تشکیل دهیم. سپاهی که تاکنون شهدای زیادی را در راه دفاع از حرم تقدیم کرده است  اما در این روزگار که عده ای از نسل معاویه و یزید (لعنه الله علیهم) با دلارهای کثیف وهابی برای تخریب حرم قهرمان کربلا حضرت زینب(س) رهسپار سوریه شده اند. مردانی از نسل حیدر(ع) با غیرت ابوالفضل(ع) در برابر حرم حضرت زینب(س) سینه سپر کردند و جان خویش را فدای بی بی زینب(س) کرده اند.

مردانی که گرچه در کربلا نبودند، اما نگذاشتند کربلای دمشق اتفاق بیفتد و زینب دوباره به اسارت دشمن درآید.

این روزها که کشورهای سلفی کشته های تکفیری خود را که یا در حال سر بریدن بی گناهان بودند یا در حال تجاوز به نوامیس مردم، با افتخار شهید اعلام کرده و آنها را مایه سربلندی خود می دانند!! جای تاسف دارد که در کشور ما که پایتخت مقاومت اسلامی است مدافعان حرم مظلوم واقع شوند و حتی اسمی از آنها به میان نیاید.

هرچند که ناخدای کشتی انقلاب، رهبر عزیزتر از جان ما به این امر واقف بودند و در مورد شهدای مدافع حرم، عبارات عجیبی را بیان کردند. نماینده ولی فقیه در سپاه قدس ضمن اشاره به دیدار با جمعی از خانواده های شهدای مدافع حرم با مقام معظم رهبری، اظهار داشت: رهبر معظم انقلاب تاکید کردند، شهید (مدافع حرمی) که در سوریه، عراق و در هرمکان و زمانی شهید شده باشد همانند این است که جلوی درحرم امام حسین(ع) شهید شده است؛ چرا که اگر این شهیدان نبودند اثری از حرم اهل بیت(ع) نبود.

لذا ما نیز برای ادای دِین خود به تکاپو افتادیم، تا بلکه بتوانیم قدری از مظلومیت مدافعان حرم آسمانی حضرت زینب(س) بکاهیم. و امیدواریم که این آغاز راه باشد. برای ثبت مظلومیت صدها مدافع حرم که مظلومانه توسط خوارج امروز به شهادت می رسند. به امید گوشه چشمی....